Martin

De dag ging maar langzaam voorbij. Telkens als Mientje langs de buffet kast liep dwaalde haar ogen naar de brief die daar op Hertha te wacht stond.
Hertha was van morgen vroeg de deur uit gegaan, eerst de kinderen naar school brengen en daarna naar de winkel en tante Anna. Daar zouden de kinderen tussen de middag gaan eten en als vanmiddag de school uit was Hertha weer met de kinderen naar huis komen. Het was nu bijna 4 uur dus ze zouden er zo wel zijn. Mientje had al een grote pot thee gezet. En de doos met babbelaars stond al op tafel. De kinderen waren gek op die zoete brokken, als ze s,middags uit school kwamen kregen ze er altijd een.

Daar hoorde ze de buiten deur al. Pieter, Geertje en Floortje kwamen met rode konen binnen gerend “Oma, oma we hebben vakantie we moeten pas 4 januari weer naar school en Floortje blijft hier spelen hoor want haar moeder zou Tante Anna nog even helpen” Geertje stond met stralen de ogen voor Mientje “Mogen we nu een brok”.
“Ja hoor rustig maar en hier is jullie thee, waar is jullie moeder?” vroeg Mientje aan haar kleindochter. “O die staat nog met Opa en Oom Pim te praten ze had iets uit de winkel mee gebracht, voor in de tuin, wij mochten het niet weten dus zijn we naar binnen gestuurd”zei Pieter. Hij had al zijn brok in zijn mond gestopt en begon snel zijn thee op te drinken. “Niet zo gulzig anders verslik je, je nog “zei Mientje maar het was al te laat, Pietertje proesten zo zijn thee over tafel, hoestend spuugde hij zijn brok uit, op dat moment kwam Hertha binnen.
“Zo jongeman, kan jij niet gewoon je thee op drinken wat moet oma niet van je denken” zie ze streng . Maar Mientje was al blij dat de verslikking zo goed af gelopen was. “Laat maar hier is een nieuwe brok en koude thee en nu voorzichtig drinken hoor en ga dan maar lekker spelen.”zei Mientje terwijl ze Hertha een kopje thee in schonk.

”Moeder weet u wie er bij tante Anna en Coba komt logeren tot na nieuw jaar, die Martin, die in het winkeltje zat voor wij het kregen ….die…. kunstschilder….en wist u dat, dat de zoon van Coba was!” Hertha was op een stoel gaan zitten en begon aan haar thee de kinderen waren naar boven gegaan om te spelen “ O …… ja was …..is… die kunstschilder en zoon van Coba?? Mientje was er ook bij gaan zitten “dit had ik echt niet verwacht ….maar…. eh…. Hertha je hebt een brief gekregen …………… van Pauline ..hij staat op het buffet.”

Hertha stond op, en pakte de brief en keek er peinzend naar…………”ik geloof dat ik hier geen zin in heb Moeder, ik maak hem na de kerst dagen pas open, ik begin net weer een beetje plezier te krijgen en ik zit er echt niet op te wachten om te horen hoe gelukkig ze wel niet is en of de kinderen al een halfbroertje of zusje hebben gehad. Leg hem maar in de la moeder na de feestdagen is dat vroeg genoeg om dat te weten”. Hertha gaf de brief aan haar moeder die vervolgens de brief in de la van de buffet kast legde.“Moeder ik heb een paar snoeren met lampjes mee gebracht uit de winkel en vader en Pim nu de tuin mee aan het versieren, Leuk hé voor de kinderen , dat doen ze in Amerika ook en ik moet u nog vertellen hoe het vanmiddag verder ging met Coba en Martin en nu lust ik nog een kopje thee.” Mientje schonk nog kopje thee in en dacht, dat kind lijkt toch echt niet op mij, ik had die brief gelijk open gemaakt, nee Hertha leek in dit opzicht veel meer op haar vader die zou zeggen”voor rampspoed is het altijd nog vroeg genoeg, dat kan wachten “ze had de brief in de la gelegd maar….. o …..wat zou ze hem graag open maken.”Moeder, wat staat u te dromen, ben u zo nieuwsgierig………die brief komt wel na de feestdagen…….ik zal u vertellen wat er van middag allemaal is gebeurd ……die Martin is zo……. (word vervolgd)