zondag 18 november 2007

Gerrit en Lena




“Mientje kijk eens is dit de goede plaats voor je bordjes rek” vroeg Joop en keek met een schuin oog naar Mientje “Niet te lang denken want ik krijg kramp in mijn armen”. Mientje moest er wel om lachen geduld was niet Joop zijn sterkste kant. “Ja hoor ik vind het prima op die plek” zei ze maar vlug. Een centimeter naar links of rechts maakte ook niet uit.
Joop zette een kruisje op het behang om een gaatje te boren en als het rek zo opgehangen was, dan waren al de kleine klusje weer klaar. Ook tante Anna’s schilderij hing aan de meur. Pim was inmiddels ook binnen gekomen want het was bijna koffie tijd. “Drinken we hier of in de keuken koffie “was zijn vraag.
“Ga maar lekker zitten Pim, Joop is ook zo klaar en ik roep Robertha ook wel en dan drinken we gezellig hier een bakkie”.

Mientje was al onderweg naar de keuken om de koffie en Robertha te halen.
Even later zaten ze met z’n vieren gezellig aan de tafel met de koffie.
“Wat is het rustig vandaag hé “ zei Robertha. Dat was de hele week wel anders geweest, in de winkels waren vloeren gelegd en zo waren Gerrit, Lena en Joop de broer van Mientje elke dag op het eten geweest. Het was wel heel gezellig maar ook druk. Gerrit en Lena vonden het weer heel fijn dat ze in Nederland waren. Wel heel toevallig dat ze nu hier in het dorp een winkel gevonden hadden en zo precies naast de winkel van die meiden. Adriaan had een partij marmeren tegels op de kop getikt en dat was genoeg voor beide winkeltjes.
Ze gingen in de planten en de bloemen dat was Lena’s lust en haar leven.
In Engeland had ze ook van die mooie tuinen gezien dat was ook het enige wat ze leuk aan Engeland had gevonden. Maar nu ze weer hier waren zag je gewoon dat ze het heel goed naar hun zin hadden. Gerrit was jonger dan Mientje en Lena ook, ze waren nog jong genoeg om een winkel te beginnen.Hertha was ook helemaal gek op haar tante, misschien kwam dat op dat ze het zelfde hadden mee gemaakt, erge heimwee en dat schept dan gelijk een band.
Hertha had nog steeds niks over Kees gezegd en dat vond Mientje wel heel erg moeilijk. Ze wilde er niet over beginnen maar het duurde allemaal wel heel lang hoewel ze wel de indruk had dat Hertha weer wat beter uit haar ogen keek en als ze het over de winkel had, dan was ze weer helemaal de oude, dan gingen haar ogen stralen en dan kwamen er hele verhalen, hoe ze het allemaal zouden gaan doen. Adriaan was nu aan de toonbank bezig en als die klaar was moest hij nog een trapladder maken en dan ging hij weer een ander werk beginnen, want die winkel was liefde werk en leverde niks op, en er moest wel brood op de plank komen.
De deur ging open en Hertha kwam binnen “Zo zitten jullie hier ik kwam in de keuken en het was er zo stil, ik lust ook wel koffie is er nog”
Hertha schoof aan en Robertha haalde nog meer koffie.
“Adriaan is klaar met de toonbank , zo leuk hij heeft er een vitrine in gemaakt met een lampje en….. Tante Anna had nog wat snuisterijen…., die hebben we er toen in gezet …en…en dat staat toch chique en ….en ….aan de achterkant heeft hij hele mooie lade er in gemaakt….. en een klep met een spiegel en…….en alles is mooi donker rood gebeitst….en..en..” Hertha struikelde weer over haar woorden, dat was altijd als ze ergens heel enthousiast over was. “Kind ……kind een beetje rustiger kan ook wel het loopt niet weg”zei Mientje.
“Nee moeder ……het loopt niet weg……. dat weet ik, kan……kan…
ik u straks even spreken, ik weet nu wat er gebeuren moet” zei Hertha………..
“Gelukkig, het heeft al veel te lang geduurd ” dacht Mientje….en zei:“Ja hoor kind ik heb alle tijd voor je “.




meer over de winkel
Winkel Oud Goud

1 opmerking:

Anoniem zei

mooi verhaal en je toonbank ziet er ook heel mooi uit
groetjes Lea

Oud- Leeuwenstein

Oud- Leeuwenstein