De Grote Bazaar (vervolg)

Het was al laat in de middag toen Mientje en Robertha terug kwamen.
Ze hadden een geluk, de Bode met wie ze op de heenweg waren mee gereden, moest wat ophalen van het station en zo konden ze ook weer mee terug rijden.
“Hé ………hé wat een reis, maar we gaan volgend jaar weer “was het eerste wat Mientje zei toen ze binnen kwam.
“Dus ik hoef niet te vragen, of jullie het maar je zin hebben gehad”zei Joop na een dikke kus op Mientje, s blozende wangen en wijzend naar de grote volle tassen. Pim stond een beetje te grinniken “We hebben jullie wel gemist hoor”en gaf toen Robertha ook een flinke pakkerd.
“Mientje we moeten vaker weg gaan, dan worden we weer eens gezoend en ze zijn weer blij als we thuis zijn” zei Robertha. Dat werkte op ieders lach spieren.
“Als er iemand een kopje thee voor ons haalt dan zullen wij onze spullen uitpakken en waar is Hertha eigenlijk?” Mientje keek haar man vragend aan.
“Hertha is aan de overkant bij Willemijn ze zal zo wel komen want ze zal de Bode wel hebben zien rijden. Ik zal thee gaan halen beginnen jullie maar uit te pakken en ik ben toch wel nieuwsgierig hoe jullie het hebben gehad ” Joop verdween naar de keuken.
Robertha en Mientje begonnen met het leeg maken van de tassen en Pim keek toe hoe de tafel hoe langer hoe voller werd.
Dat gaf problemen toen Joop met de thee binnen kwam dus moesten de spullen weer van de tafel.
Robertha had een mooie Chinese vaas gekocht die past goed op het kleine tafeltje bij de deur waar ze hem gelijk maar neer zetten.”Die staat daar prachtig vinden jullie niet”vroeg Robertha. Mientje had wel haar bedenkingen, om dat het erg dicht bij de deur was en als de kinderen soms er niet aan dachten en naar binnen stormden zou hij misschien kunnen vallen. Maar voor even kon het wel.
Mientje had een prachtig rek met echte porseleinen bordjes gekocht, daarvoor moest een mooi plaatsje aan de muur gezocht worden. Verder had Robertha iets gekocht wat ze voor planten moest gebruiken, ze noemden dat ponsjes. Mientje had daar nog nooit van gehoord maar ja ze had ook niet echt verstand van planten. “Vertel, nu wil ik eigenlijk best weten hoe het daar was”zei Pim.
Robertha begon te vertellen eerst de treinreis was al zo, n beleving en toen ze aan kwamen stond Piet de man van nicht Jo al klaar met een rijtuig.
En de logeerpartij was echt geweldig maar de Grote Bazaar spande de kroon, die was echt overweldigend. Het was in een hele grote hal en er stonden zo veel kramen met mooie dingen, zelfs honden en katten. Mientje had een prachtig cilinder bureau gezien met een kleine beschadiging dat ging heel voordelig weg maar het was helaas niet in de juiste kleur. Anders was het ondanks het verzenden wel een koopje geweest. Ook waren er heel veel dingen voor de tuin, planten, bloembakken en bomen. Echt er was van alles te koop en te zien en wat heel mooi was er stond een replica van het paleis van de koningin. Ze hadden hun ogen uitgekeken. ”Zeg Joop, mag ik vragen waarom mijn boek daar op de grond ligt” zei Mientje
En wees naar het boek dat achter Joop zijn stoel op de grond lag.
“Ik denk dat Hertha dat boek heeft laten liggen ze lag vanmiddag op de grond te lezen, ik zei nog, kind ga op een stoel zitten, maar kleine Johanna had ze op een deken naast haar gelegd en zo kon ze het kind beter in de gaten houden. Later heeft ze Johanna naar bed gebracht en is naar Willemijn gegaan. Die twee zijn volop aan het plannen maken voor die winkel, ze is dat boek toen natuurlijk vergeten en ik had het nog niet zien liggen anders had ik het wel opgeraapt”.
Op dat moment kwam Hertha binnen.”Oh………moeder jullie zijn terug en wat heb u daar mooie bordjes, hebben jullie het fijn gehad, vertel ……vertel…”
Mientje keek Robertha aan en begon opnieuw alles te vertellen.

Beurs Arnhem

Vandaag naar de beurs in Arnhem geweest. Om half 9 stond Jose voor de deur die zou hier heen komen en toen gingen we Ingrid daar na Betty en Arina op halen.

dus met vijf vrouwen in een auto naar Arnhem toe.

We waren er om even over half 11 er stond nog maar een kleine rij.

Vicky, Annebeth en Marion waren er al en na een kopje koffie gingen we kijken naar wat er dit keer weer voor moois te zien was.

Omdat we met veel waren gingen we of met z,n twee of alleen kijken, anders zie je de helft niet.

Werkelijk ik heb weer de prachtigste dingen gezien.

om Half een hadden we afgesproken om met elkaar te lunchen

toen om drie uur nog eens wat drinken en om half 5 toen het afgelopen was weer verzamelen en naar huis. Vanmiddag ben ik met Betty aan het kijken geweest die heeft een heel mooi kleed gekocht om te borduren, en spullen om boekjes te maken.

Zelf heb ik ook nog wat kleine spulletjes gekocht

Maar daar kom ik later wel op terug.

Om 5 voor 7 was ik thuis vanavond toen was ik echt wel moe, Na een heerlijke beurs dag

De Grote Bazaar

Pfff………. Mientje zat op de rand van haar bed.
“Wat moest ze nu nog meer mee nemen”, dacht ze. Ze had haar nachtpon, schoon ondergoed en een schone blouse voor nood gevallen, tandenborstel, zeep, washandje en handdoek en een flesje Eau de cologne ingepakt. Het paste allemaal keurig in haar tas.
Het was ineens wel heel wat anders na zo, n roerige week. Maar het ging straks echt gebeuren. Samen met Robertha gingen ze naar Arnhem naar de Grote Bazaar. Ze konden met de bode mee rijden naar het station, Hollands spoor in den Haag en dan met de hofplein lijn naar Rotterdam dit was de eerste elektrische trein van Nederland. Mientje was nog maar een keer met die trein mee geweest maar ze zag hem elke dag rijden want de weg waar ze aan woonde was doodlopend geworden toen de Hofplein lijn in gebruik werd genomen. Dat was nu zo, n 15 jaar geleden.
“Het is toch wat, dat je eerst naar den Haag moet voor je met de trein kan terwijl hij bijna door je achter tuin rijdt”, zuchtte Mientje. Als ze in Rotterdam waren moesten ze overstappen op de trein naar Arnhem.daar zouden ze opgehaald worden door een nicht die daar vlak bij woonde.
Dan zouden ze morgen naar de Grote Bazaar gaan en overmorgen pas weer terug komen.
Robertha had alles geregeld en ook het nichtje geschreven, die vond het heel leuk dat de Tante, s kwamen. En die vond ook, dat ze dan maar twee nachtjes moesten komen, anders was het vast wel een heel vermoeiende reis.
Robertha klopte op de slaapkamer deur.
“Mientje ben je al klaar? , Ik zet nog even een kopje thee want over een half uur komt de bode en anders missen we de trein”. Mientje schoot over eind “Ja ik kom er aan hoor”
Mientje pakte haar tas en ging naar de keuken.
Daar zaten Joop, Pim en Hertha, die had al thee gezet en al ingeschonken zo dat ze niet echt hoefde te haasten. Het was wel fijn dat Hertha nu even de honneurs kon waar nemen, nu ze weg gingen. Want zowel Joop als Pim konden wel aardappels schillen maar koken…….. Ho………. Maar.Pim en Joop hadden er gelijk mee ingestemd dat Mientje met Robertha
naar die Grote Bazaar gingen. Ze voelde zich misschien toch een beetje schuldig na hun nachtelijke zwempartij na de grote markt. Nee ze vonden dat Mientje en Robertha het echt verdiend hadden.” Jullie moeten wel voorzichtig zijn hoor” en nog een aantal wijze raadgevingen kregen ze van Pim en Joop.
“We gaan onze jassen maar aan doen de Bode zal zo wel komen ik dacht ik zijn paard al hoorde” zei Robertha.
Toen ze even later bij de bode in zijn huifkar zaten, keken ze elkaar eens aan en proesten het uit van het lachen. “Of ze in zeven sloten gelijk zouden lopen, nee dat lieten ze wel en Joop en Pim over.” Ach ze bedoelde het goed toch.
Ze zouden er heerlijk van gaan genieten. Dat mocht ook wel na die hectique van de laatste weken. Anna had ook graag mee gegaan en dat was ook wel erg gezellig geweest maar die wilde nu zo snel mogelijk verhuizen.
Als het erg leuk was gaan ze toch volgend jaar weer en dan gaat ze gewoon mee.
Ze waren bijna bij het station “Arnhem we komen er aan.”Ze zaten te giechelen als een stel schoolmeisjes.

De Koop

Het was een gezellige zondag middag geworden. Na veel overleg was er besloten dat Anna het huis zou kopen en dat Coba gewoon bij haar kon blijven wonen.
De hand en spandiensten waren ook wel erg welkom want ze zouden het nog druk genoeg krijgen. Anna wilde nog proberen iets van de prijs van het huis af te krijgen maar daar zou ze niet te hard aan tornen.
Wel aan de winkelprijs daar wilde ze echt niet meer voor kwijt dan 1000 gulden. Want die kunst schilder zat er nog in en als hij er uit was wat moest ze er dan mee.

Hoewel "dat probleem" leek nu wel opgelost.
Hertha en Willemijn hadden na dat Anna de vorige week geweest was er over zitten praten en die hadden een fantasties idee.
Ze wilde een winkeltje beginnen in tweedehands spullen
Willemijn had toen ze bij haar tante in Amsterdam was ook van die winkeltjes gezien. Mensen die hun niet gebruikte spullen kwijt wilden verkochten ze voor heel weinig geld en met een beetje op knappen verkochten ze het weer voor het dubbele zo kon je best wel wat verdienen
Adriaan wilde ook wel helpen, als er kapotte meubels waren, dan kon hij ze maken.
Ook Hannah vond het heel erg leuk als haar nieuwe dienst-je in de stad niet zou bevallen in de stad kon ze altijd naar huis komen en helpen.
De middag was om gevlogen het was pas na het avond eten dat Anna, Hannah en Julia weer naar huis gingen
Anna en Joop waren de andere dag naar Notaris de Kater gegaan om het bod uit te brengen.

Wat hun beide zeer verbaasde dat was, dat het bod gelijk werd geaccepteerd en dat ook de meubels die nog in de kamers van het huis er bij waren. Of Coba moest er wat van willen hebben. De kinderen wilden alleen het geld bedrag en alles wat van echte waarde was hadden ze al mee genomen.

De papieren voor de overdracht waren een dag later al klaar en vanmorgen was de koop een feit. Anna was sinds vandaag de eigenaar van Molenweg 15, een lading meubels, inwoning en de winkel, Meesterstraat 1
http://minimasters.come2me.nl/index.php?id=515942

Van morgen waren ze allemaal gaan kijken. Coba was geheel overrompeld dat het zo snel zou gaan had ze niet verwacht. Ze was wel heel dankbaar dat ze gewoon kon blijven wonen. Anna had de plannen om maar zo snel mogelijk te verhuizen want nu erop het huis waar ze nu woonde allerlei papieren hingen over executie verkoop voelde ze zich niet echt lekker meer daar. Coba had nog een mededeling en dat was dat, Martin de kunstschilder, vanmorgen was vertokken hij had zijn spullen gepakt en had gezegd dat hij naar Parijs ging maar hij zou wel terug komen. Misschien volgende zomer. Hij had Coba ook de huur van drie maanden nog gegeven. Die zou ze nu aan Anna geven, die was tenslotte huis baas.
Anna wilde daar niks van weten, tenslotte waren ze er van uitgegaan dat die winkel voorlopig nog verhuurd zou zijn en ze had een a merkelijke lagere prijs er voor betaald als dat hij leeg geweest was. Nee die 15 gulden mocht Coba wel houden dan had ze ook nog een zakcentje.
En zo zag het er naar uit dat Hertha en Willemijn, s idee sneller in de uitwerking kwam als dat iedereen ook maar verwacht had..

Mini Masters 1 jaar

Vandaag hebdden we weer een knutseldag van de Mini masters.

We zijn vandaag bij Arina geweest, die had heel leuk een taartje met een kaarsje er op om dat we 1 jaar bestonden. We waren met 7 personen door de vakantie niet echt druk 3 dames waren er niet. Het was wel heel erg gezellig we hebben een kapstokje , schoolbordje en een papierrol houder gemaakt . Allemaal dingen voor de winkeltjes die we gaan maken.

In de stok van de kapstok moesten gaatjes geboord worden en daar hadden ze mij voor uitgekozen om te doen. je ziet het mijn tong komt nog net niet uit mijn mond. Dit noemen we ingespannen bezig zijn. we hebben ook onwijs veel gepraat hoor dat is juist zo gezellig en als je dan nog ziet wat we gemaakt hebben.

We zijn echt heel productief geweest

ik heb mijn kapstokje en papierrol houder nog niet geverft

om dat ik nog niet weet welke kleur ik het ga maken.

maar de winkel is toch ook niet niet zo ver.

We moeten daar nog aan beginnen.

ook kan je zien wat we doen op onze site

http://minimasters.come2me.nl/

Coba

Mientje liep in de tuin te genieten van de najaarszon
Straks kwamen tante Anna, Hannah en de kleine Julia. Het was wel een roerige week geweest. Eerst het bezoek van Anna, dat was echt heftig, wat daar allemaal gebeurt was. Die zelfde avond kwam Adriaan bij wijze van verassing een kast brengen. Nou het was echt een verassing Hertha was zo ontzettend blij.
De andere dag was ze met Pim en een grote pot verf naar boven gegaan. Daar hadden ze samen zitten verven en het zag er heel erg netjes uit. Toen was Willemijn nog gekomen met een oud stoeltje dat ze opgeknapt had, ze wilde weten of Hertha het mooi vond anders nam ze het weer mee.(zie hier berichtje hier onder) Maar het stoeltje stond perfect, de bekleding moet nu alleen nog vast gezet worden maar dat zouden ze morgen doen. Willemijn samen met Hertha. Mientje stond er versteld van wat Hertha de laatste weken allemaal wel gedaan had, ze was eigenlijk best handig en ze wilde ook van alles, zo kende ze haar helmaal niet. Maar ze was ook jaren weg geweest en misschien had ze in Canada ook wel erg veel gedaan.

En dan nog Joop zijn bezoek aan het misschien toekomstige huis van Anna. Hij was al voor de koffie er naar toe gegaan. “Ik drink wel bij Coba koffie ze vond me vroeger al aardig dus ik krijg best koffie van haar” zo was hij dus weg gegaan met een grote grijns op zijn gezicht.
Joop plaagde haar altijd een beetje met andere vrouwen maar hij durfde toch er alleen maar hooguit maar te kijken en Mientje was niet jaloers. Hij had er niet echt veel succes mee.
Joop kwam pas tegen 12 uur terug en had niet alleen koffie gehad bij Coba. Hij had een rode blos op zijn gezicht, dat kreeg hij altijd als hij een borreltje dronk.
“Wat is die Coba scheel”. Was het eerste dat hij zei toen hij binnen kwam. En iedereen moest er om lachen of dat het belangrijkste was. Maar het huis was heel erg mooi en ook nog niet oud, pas 8 jaar, dus weinig onderhoud. Ook de ruimte, was veel meer als dat je aan de buitenkant zou denken. Coba had twee kamers in gebruik een om te wonen en een om te slapen. Eten deed ze altijd met haar zus, voor de gezelligheid. Maar als ze mocht blijven wonen en Anna vond het bezwaarlijk kon ze ook wel in de keuken eten. Verder was ze bereid om Anna te helpen met het huishouden en stel dat kleine Julia daar ook kwam wonen zou ze ook op kunnen passen en eventueel les geven als ze groter werd. Tenslotte was ze gouvernante geweest. Ze kon Anna geen bijdrage geven voor het inwonen om dat ze zelf bijna geen geld had, dat was allemaal opgegaan toen ze in frankrijk een tijd had samen had gewoond, met een kunstschilder. Toen haar geld op was, was zijn liefde ook op. Dus was ze geheel berooid terug gekomen. Gelukkig had ze bij haar zus mogen wonen en met haar hulp had ze haar kost en inwoning verdient. Nu hoopte ze zo dat Anna het huis en haar er bij wilde anders moest ze naar het armenhuis. Coba was wel een hartelijke vrouw vond Joop en hij dacht ze het wel zou kunnen vinden met Anna.

Het huis was het geld wel waard, maar die winkel daar moest minstens 1000 gulden af vond Joop, er moest veel aan opgeknapt worden. Er zat nu nog een kunstschilder, een knul van bijna 30 die in een kennis van de van Coba, volgens Joop heeft ze wat met kunstschilders, hij zou met een maand vertrekken maar dat weet je met kunstschilders nooit. Hij had wel heel slim, een huur contract, dat over drie maanden verliep en hij betaalde ook huur. Maar volgends Joop was 1000 gulden voor die winkel dik betaald eigenlijk konden ze hem wel bij het huis geven.

Ja die kinderen van die zus van Coba wilde geld zien en liefst veel. Verhuurde panden waren altijd goedkoper daarom gaven die schuldeisers van het huis waar Anna nu nog woonde ook zo, n dikke bonus. Er moesten nog een paar harde noten gekraakt worden over de prijs van de winkel vond Joop.

Daar kwam een rijtuig aan
Anna, Hannah en Julia stapten uit. Hertha kwam naar buiten met Johanna. Het weerzien met haar nichtje was zeer uitbundig en de kleintjes werden bewonderd. De nichten hadden elkaar zo veel te vertelen dat ze helemaal niet in de gaten hadden dat Anna en Mientje naar binnen gingen om met Joop, Pim en Robertha te overleggen hoe ze het aan gingen pakken. Want dat de koop door zou gaan zat er wel in. Maar ze zouden niet gelijk overstag gaan, er moest nog even flink onderhandeld worden. Joop wilde zijn tante daar graag bij helpen.
Buiten op de bank zaten Hertha en Hannah die hadden het over heel andere dingen.

Houthoekje,stoeltje en bloemen

Vanmorgen met Ingrid naar het Houthoekje geweest. Omdat ze stoppen met de winkel was er op veel spulletjes heel veel korting dus nog even wat ingeslagen.
Ik moest profiel latjes hebben en die hebben we dus ook gelijk mee gebracht.
Van middag een poging gedaan om een stoel te maken voor Hertha op haar kamertje hij is nog niet klaar maar het gaat er geloof ik wel leuk uitzien.
Vanavond kwam Betty en toen hebben we samen Anemoonjes gemaakt. Dat viel niet echt mee elke keer vlogen de blaadjes er af of ze bleven aan het pincet hangen. Het vergde erg veel van mijn uithoudingsvermogen.
Dat heb ik niet echt vaak maar ik werd er bijna kriegel van.
maar zo als gewoonlijk de aanhouder wint.
Betty moest er wel om lachen en was blij, dat het mij ook eens gebeurde
zij heeft al eens een popje op de grond gesmeten dat niet ging, die brak toen allebij zijn benen en is toen in de vuilnisbak verdwenen.
Zo ver kwam het niet mijn Anemoonjes, ze staan in een vaasje maar ik heb wel eens mooiere gezien.
Dit was echt een hele dag poppenhuizen.
Morgen maar weer een beetje 1:1 huizen en boodschapen doen

Kast voor Hertha

Toen het avond was kwam Adriaan nog even langs met een stapel gezaagde planken, schroevendraaier en schroeven."Hertha ik heb een verassing je. Onder het schuine dak in je kamer, daar heb ik een openkast voor je gemaakt daar kan je dan je spullen in opruimen. Ik moet hem alleen nog even in elkaar schroeven maar dat moet boven, want in het geheel kon hij niet door het trapgat,hij zit zo in elkaar."

Hertha stond helemaal te stralen dit had ze niet verwacht. Adriaan was een een ander werk begonnen dus had ze niet gerekend, dat die kast er snel zou komen. Gelukkig lagen de kinderen nog niet op bed dus Adriaan kon gelijk beginnen.

Adriaan ging aan de slag en na een half uur kwam hij al weer beneden

"Hij staat op zijn plaats en hij past precies. Ik heb hem wel beetje breed gemaakt maar dan kan je er nog wat op zetten. Je moet hem zelf nog schilderen en nu ga ik snel maar huis want ik heb nog zat te doen."
Adriaan vertrok weer

Hertha was helemaal in heer nopjes nu kon ze de kleren van de kinderen op ruimen en boven op de kast allemaal leuke dingen neerzetten. Aan de raam kant kon ze er zelfs bij zitten en haar werkplaatsje van maken .Adriaan had die plank iets naar achteren gemaakt zo dat je je benen kwijt kon .
En nu eerst de kinderen naar bed, morgen de kast schilderen ze zou vragen of oom Pim hielp
want haar vader moest dat huis voor tante Anna gaan kijken.

Anna,s bezoek (vervolg)

..................................verhuizen, of eigenlijk, ik moet verhuizen omdat het huis verkocht wordt. De schuldeisers hopen op die manier nog aan hun geld te komen. Ze willen mij 2 duizend gulden geven als ik binnen een maand vertrek. Ik heb een officieel huur contract en zonder huurder is het huis veel meer geld waard. Ik ben naar Mijnheer de Kater gegaan, je weet wel de notaris die je oom Thomas opgevolgd, hij heeft mij ook geholpen bij de nalatenschap van je oom. Ik heb aan hem gevraagd wat de mogelijkheden waren en of ik met het geld, dat hij voor mij belegd heeft misschien een klein huisje kan kopen. Volgens heer de Kater gaat het gemakkelijk en toen had hij ook nog een idee. Een nicht van hem is kortgeleden overleden en dat huis moet verkocht worden want haar kinderen willen geld zien. Die nicht woonde hier in het dorp op de hoek Molenweg, Meesterstraat. Misschien ken je het pand wel. ?”

De hele familie knikte. Anna nam een flinke slok van haar bessenjenever en vervolde haar verhaal.”. Het is een mooi pand ik heb het van middag gezien, alleen zit er wel een addertje onder het gras namelijk die nicht woonde samen met haar zus Coba. Die heeft er net zo als ik bij jullie had, een paar kamers. En ze wil heel graag er blijven wonen jullie kennen haar vast wel. Joop knikte “Ze is van mijn leeftijd we zaten in dezelfde klas, ze is later naar Frankrijk gegaan en is daar gouvernante geweest, Naar ik weet nooit getrouwd en woont volgens mij al jaren bij haar zus. En dat die zus van haar is overleden een paar maanden geleden, dat wist ik wel, maar niet dat het familie was van de Mijnheer de Kater.Maar ga verder Tante”.

Anna begon weer verder te vertellen. “Gezien de ruimte in dat huis dat kan ook eigenlijk best wel. Ze vragen voor het pand inclusief Coba 10 duizend gulden.” Maar Anna zei Pim” Die winkel die er tegenaan ligt, ik dacht dat die er ook bij dat huis hoorde”.” Ja dat klopt en die moet ik er bij kopen voor 2 duizend gulden, maar Mijnheer de Kater zou geen notariskosten berekenen.
Mijnheer de Kater raadde mij aan eerst met jou te overleggen omdat hij in principe de ander partij zijn nichten vertegenwoordigt. Vandaar dat ik naar jou kwam Joop. Ik kan het wel betalen, maar ik wilde toch eerst jou mening weten”.

Joop steek met zijn hand langs zijn hoofd, dit was wel een goed aanbod en als Coba echt op haar zelf woonde kon dat best goed gaan. Maar die winkel wat moest Anna met die winkel doen. En het moest wel 2 duizend gulden kosten maar daar in tegen als ze snel verhuisde krijgt ze ook nog 2 duizend.
“Anna voor wanneer moet je beslissen?”vroeg Joop
“Liefst zo snel mogelijk op zijn laatst volgende week donderdag”antwoorden Anna.
"Dan hebben we nog enkele dagen om over de zaak na te denken
Ik ga morgen eens kijken bij het huis en Coba bezoeken tenslotte waren we klas genoten
En ik zal ook eens gaan kijken wie er in die winkel zit, ik dacht dat er een kunstschilder zijn atelier in had daar ga ik dan ook eens een praatje maken” zei Joop.

In middels was het rijtuig weer gearriveerd en stond voor het hek te wachten. Anna stond op “Ik moet nu echt gaan, want Mijnheer de Kater staat al te wachten buiten zie ik. Zal ik zondag terug komen? Dan kan Joop in die tussen tijd informatie in winnen.
En dan breng ik Hannah en kleine Julia mee die kunnen dan misschien ook even bij het huis gaan kijken”.
Anna zei iedereen gedag en verdween in koets die haar naar huis zou brengen.

“Zo dat was me wel een middag” zei Mientje.
Ze waren allemaal redelijk onder de indruk van Anna, s verhaal
In de hoek van de kamer stond het schilderij

Anna,s bezoek

Het was donderdag middag en Mientje zat na inspectie of alles er netjes uit zag even in een stoel in de erker van de mooie kamer. Ze liet haar ogen door de kamer dwalen. Eigenlijk moesten er nog een paar meubels bij komen Joop zijn secretaire en misschien nog een theekastje. Ze zou Adriaan het vragen zo gauw hij weer tijd had. Maar voorlopig zat dat er niet in want die was aan een ander werk begonnen. Robertha kwam binnen met de thee gevolgd door Joop, Pim en Hertha ze gingen allemaal aan tafel zitten en waren in afwachting van tante Anna. Die deze middag komen zou met gewichtig nieuws, wat te veel was om op te schrijven.Oud-Leeuwenstein: De Brief


Om even over drie stopte er een rijtuig voor het hek en tante Anna stapte uit. Ze had een groot pak onder haar arm. Het rijtuig waar nog een heer in zat, keerde en reed weer weg.
Toen Anna binnen was en iedereen begroet had ondeed ze eerst het pak van het papier dat er omheen zat “Dit was een van de redenen waarom ik jullie wilde bezoeken”. Het was een mooi schilderij van een zee gezicht. ” Ik weet niet wat ik hier mee aan moet”zei Anna
Na veel……. OH…. s en AH…s van de hele familie, dat het zo mooi was zette Anna zich op een stoel. En keek naar al de vragende gezichten..
“Ik zal jullie het hele verhaal vertellen en ook waarom ik Joop zijn advies nodig heb, maar ik lust eerst een lekker kopje thee want ik snak van de dorst”zei Anna.
Na de thee naar binnen gewerkt te hebben stak tante van wal.

“Er is heel veel gebeurt de laatste weken Mijnheer de Notaris, jou opvolger Joop, is met zijn vrouw, met de noorderzon vertrokken. Hij had wel vreemde vrienden was mij opgevallen en ze hadden dikwijls grote feesten tot diep in de nacht. Maar daar bemoeide ik mij niet mee.
Toen kwamen er twee heren en die moesten hem spreken, het ging er luid aan toe, ze zeiden dat ze de andere dag terug kwamen en als er niet betaald werd, zouden ze van het gerecht komen. De morgen daarop werd ik wakker van het geklop op de deur. En toen er niemand open deed ben ik door de binnendeur gegaan om de deur te openen. Voor mijn deur stond dat schilderij. Ik viel er bijna over, maar heb het toen maar even bij mij in de kamer gezet.
Voor de buiten deur, stonden die zelfde twee mannen en de veldwachter. Ze liepen mij bijna omver zo de spreekkamer in van mijnheer. Daar was het een verschrikkelijke rommel. Ook de kluis stond open en in al de ander vertrekken was het ook een bende en van Mijnheer en de juffrouw geen enkelspoor. De bedden onbeslapen, de kleding en alle waarde volle dingen waren weg. Toen wilde die mannen ook mijn woongedeelte in, maar gelukkig stak de veldwachter daar een stokje voor,die wist dat ik het gedeelte huurde en niets met de notaris te maken had alleen dat ik er woonde.” Anna haalde eens diep adem en wilde nog wel een kopje thee.
Iedereen had met open mond zitten luisteren. Na het kopje thee vervolgde Anna haar verhaal “Toen ik later weer in mijn kamer kwam zag ik het schilderij staan ik bekeek het, er was een briefje op geplakt. Daar op stond" Lieve juffrouw Anna het spijt ons verschrikkelijk dat we u zo veel overlast bezorgd hebben. Wilt u alstublieft dit als geschenk aanvaarden. Waarschijnlijk zal het uw leven ook drasties veranderen, daar voor onze wel gemeende excuus. Groeten aan uw dochter en misschien eens tot ziens
Ondertekend Jacques en de jufrouw. “Je kan begrijpen dat ik geheel onderste boven was ook al om dat het niet zo maar een schilderij is, maar een echte Johannes W. van Leeuwen “. de bekende schilder uit de vorige eeuw."
Anna haalde diep adem en ging verder “Toen heb ik het schilderij gelijk achter de kast gezet omdat ik bang was, dat ze het misschien willen hebben, ook al omdat het erg veel geld waard is en als schuldeisers er lucht van hebben, dat er bij mij waarde volle dingen in huis zijn, kunnen ze het misschien ook op eisen. Lieve Joop wat moet ik doen?”. Anna keek haar neef vragend aan.
Joop dacht eerst even na en begon toen te praten.”Anna ik denk dat je het schilderij gewoon mag houden maar ik zou het voor de zekerheid maar hier laten staan, of je moet weten, dat het niet van hun zelf was, dan moet je het terug hangen. Maar ik dacht dat ik het al gezien had toen ze kwamen wonen en dat is ruim drie jaar geleden dus ik neem aan dat het echt van de familie was.” Anna slaakte een zucht van verlichting. “Zie je wel ik wist wel dat jij een goede kijk op de zaak zou hebben”. En iedereen moest er wel om lachen dat Anna al zo opgewekt reageerde.
“En nu zou eigenlijk wel een lekker glaasje bessenjenever lusten Mientje want dit is nog maar het begin van mijn verhaal. “ zei Anna. Mientje haalde een fles uit de kelder en Hertha de glazen uit de kast. Nadat de glazen waren ingeschonken vervolgde Anna haar verhaal.“Je begrijpt dat ik daar niet wil blijven wonen, dat kan ik echt niet opbrengen, dus denk ik te.....................
(wordt vervolgd).

Kinder poppenhuis

Vanmorgen is Ingrid geweest ze kwam eigenlijk voor haar tegeltjes die ze moest beschilderen
en hoe ze haar elektriciteit aan moest legen in haar keukentje.
Toen hebben we ook even mijn poppenhuis dat ik al meer dan een jaar geleden opgehaald .
uit de kast gehaald en in elkaar gezet.
Dit huis is geheel demontabel. Maar het is wel handig om het samen in elkaar te zetten.
Het staat nu op de zolderkamer en ik wil het gaan opknappen voor de kleinkinderen zo dat ze er mee kunnen spelen als ze weer komen logeren.
Dus dit word weer een leuke klus om er tussen door te gaan doen. Niet dat Oud-Leeuwenstein klaar is want daar moet ook nog heel veel aan gebeuren....
Maar zo weet ik zeker dat ik mij niet hoef te vervelen ......

De Brief

"Jufrouw Mientje, de postbode is geweest en er is een brief gekomen, ik heb hem op het tafeltje in de hal gelegd." Willemijn riep dat van uit de tuin benenden naar Mientje die op de veranda zat te genieten van het na jaars zonnetje"
"Een brief ???"dacht Mientje voor wie. Van Jacob uit Amsterdam of misschien wel voor Hertha van Kees uit Canada. Sinds ze hier woonde kregen ze niet vaak post, dat was wel anders geweest toen Joop nog werkte . Joop was Notaris geweest en dan wist de post je bijna elke dag te vinden. O.......... wat was dat al weer lang geleden dat Joop nog werkte en dat ze in dat grote notarishuis woonde. Eerst hadden ze samen in dat grote huis gewoond.

Toen Joop zijn studie afgerond had. Was hij bij zijn Oom Thomas in de stad gaan werken die daar Notaris was. Daar had hij de kneepjes van het vak geleerd. In die tijd had zij hem ook leren kennen en toen er een notaris plaats vrij kwam in een dorp vlakbij had Oom Thomas er voor gezorgd dat hij daar kon beginnen als zelfstandig Notaris. Toen waren ze getrouwd en ze hadden dat hele grote huis betrokken waar later ook Hertha geboren was. Oom Thomas was getrouwd met Anna of eigenlijk tante Anna, ze was de jongste zus van Joop zijn vader.
Joop zijn vader was de oudste in het gezin en tussen de oudste en jongste zat 23 jaar. Anna was maar 5 jaar ouder dan Joop. En omdat ze dicht bij elkaar woonde had hij veel met haar gespeeld toen hij klein was. Er waren nog 10 kinderen in het gezin van Joop zijn vader maar die woonde overal in het land, met die ooms en tantes hadden ze eigenlijk geen contact.

Toen Hertha net geboren was was plotseling Oom Thomas overleden en bleef Anna met de kleine Hannah alleen achter. Hannah was een jaar ouder als Hertha. Toen al de zaken in de stad, waren afgehandeld was Anna bij hun in huis komen wonen en zo waren Hannah en Hertha samen opgegroeid. En Anna had haar geholpen het huishouden overeind te houden want Mientje had na Hertha nog drie miskramen gehad en was dus vaak niet echt fit geweest.

"O........ .oh ..wat zat ze weer te dromen.....er was een brief gauw kijken van wie" Mientje liep de hal in en op het tafeltje stond een brief. "Hé het handschrift van Anna" een brief voor haar. Nu juist nu ze zo aan Anna had gedacht zou dat nou telepathie zijn.

Ze liep terug naar de veranda opende de brief, het was wel vreemd dat Anna haar een brief schreef. Ze woonde nog in hun vorige huis want ze mocht er blijven wonen en hielp nu soms de huidige notaris vrouw. Het huis was zo groot en toen Anna bij hun kwam wonen hadden ze het zo gemaakt dat ze niet altijd bij elkaar over de vloer hoefde te komen en zo huurde Anna haar woon gedeelte en dat was nu ook nog zo.
Mientje begon te lezen

Lieve nicht, Mientje en andere neven en nicht.

Hoe gaat het bij jullie, hier is alles wel met de gezondheid. Met Hannah en de kleine Julia gaat het ook uitstekend. Hannah kan misschien weer een dienstje krijgen in de stad.

Hannah stond bijna een jaar geleden bij haar moeder voor de deur met rood behuilde ogen ze was ontslagen om onduidelijke dingen. Na een paar dagen bleken die dingen niet zo onduidelijk, ze was zwanger al 6 maanden en de vader onbekend, maar de man van Hannah,s mevrouw was plots naar Amerika vertrokken voor zaken en tot op heden niet terug gekeerd. Dus het liet zich wel raden.

Maar dat is niet de reden dat ik jullie schrijf. Er zijn hier zo veel dingen gebeurd dat het teveel is om te schrijven. Ik moet komende week in jullie dorp zijn en kom dus even aan.
Het is donderdagmiddag en het zal wel om een uur of 3 zijn zo rond thee tijd.
Hopelijk zijn jullie in de gelegenheid mij te ontvangen, want heb ik Joop zijn raad nodig

Vriendelijke groeten Anna.


Mientje las de brief nogmaals en er kwamen allemaal vragen bij haar op, wat zou er zijn?
Het was wel iets bijzonders ook al omdat ze Joop zijn raad nodig had.
Anna was een heel zelfstandige vrouw, die best haar eigen zaken kom doen. Ze had eigenlijk ook best iets voornaams over zich, Mientje had Anna veel meer een Notarisvrouw gevonden dan zij zelf was. Ze had altijd de mooiste jurken "Anna sprak altijd over japonnen" en haar haren zaten altijd onberispelijk, dat kon Mientje ook niet van zich zelf zeggen.
Ze hadden altijd heel goed kunnen vinden samen en er was nooit echt iets voorgevallen, dat was toch eigenlijk wel uniek. "Twee vrouwen op een schip "zei Joop altijd "is net zo iets als twee kapiteins dat gaat niet" maar het was altijd heel goed gegaan dus die uitspraak klopte niet in hun geval. Ja uitzonderingen bevestigde de regel.........

Maar wat er nu aan de hand was, dat zo belangrijk was dat hier heen kwam? Ze zou toch even een paar dagen moeten wachten om dat te weten te komen.
"Kom ze zou Joop eens gaan opzoeken en vertellen van de komst van Anna." Mientje stond op liep de keuken in .........

De Medinella

Vandaag zijn we, Tine, Marijke, en mijn persoon bij Lenie geweest .

Na wat file problemen was ik om 10.15 bij Lenie de andere waren er al.

Even wat bij praten met een kopje koffie en toen aan de slag. Het was veel werk en we hadden wel drie beschrijvingen . Zo hebben we van alles wat genomen .

Lenie had al het voorbereidende werk gedaan. Zo als stampers gemaakt. Na heerlijk veel priegel werk en halverwege een lekker kopje soep met een broodje waren we om half 3 klaar en was het resultaat best goed gelukt. Toen weer te rug naar huis en of ik nu links om of rechts om Rotterdam wilde rijden er stond overal al een file dus maar recht door door de stad dat schoot ook goed op zo dat ik om 3.45 weer thuis was, na een heerlijk gezellig dagje knutselen .

Zoldertrap

"Vrouw................vrouw......Mientje de zolder trap is klaar en alles werkt. Komt uw even kijken"Adriaan was helemaal in een hoera stemming.

Mientje kon niet anders dan direct mee gaan . De hele zolder was zo goed als klaar de vloer lag en de trap kon nu afgesloten worden, als ze boven of benenden waren ,

dat scheelde veel warmte en het risico dat er iemand naar beneden kwam vallen was ook zo groot niet meer dus er was weer een hele grote klus geklaard.

"Kom Ardiaan ik ga een lekker kopje koffie zetten dat heb je wel verdiend"Mientje ging naar de keuken en Adriaan liep achter haar aan naar beneden. Bij het trap gat keek hij nog even in het rond, hij was best wel trots op zijn werk, het had veel gereken geweest, maar het was toch fijn gelukt.

Verlichting

Vanmiddag heb ik een aantal lampjes opgehangen. De lampjes had

ik de afgelopen dagen gemaakt en het was nu tijd om die lampjes

op te hangen. Dat is best altijd een hele klus je ben zo een paar uur bezig maar als dat alles brand ben je dat zo vergeten. En nu de verlichtings draadjes door het plavond gestoken zijn kan ook het laatste deel van de zolder af gemaakt worden, dan ik kan ik daar ook een vloer in leggen.

Ik heb ook een foto gemaak dat alle verlichting brand