zondag 16 december 2007

de schommelstoel

Mientje zat in de keuken, ze was moe. Die hectische tijd had haar toch wel een aan gegrepen. Vooral de scheiding van Hertha deed haar veel meer als dat ze verwacht had. Ze had Kees eigenlijk wel aardig gevonden dus het viel haar dubbel tegen. Joop had nooit een hoge pet van hem op gehad. Hij vond het altijd al een eigenheimer. Maar nu ze uit elkaar gingen was hij daar toch ook wel wat van slag van. Maar ja het leven gaat verder. Ze Moest dus haar neus maar weer de goede richting in zetten er moest nog zo veel gebeuren. Mientje stond op en zou de kamer maar eens opgaan ruimen. Robertha was boodschappen gaan doen en als ze straks terug kwam had ze niks gedaan. “Hé” ze dachten dat ze de schuur deur al hoorde zou ze nu al terug zijn.???
Ze hoorde beneden praten “ O” dat waren Joop en Pim die waren samen naar de stad gegaan en die had zo ook nog niet terug verwacht.
Mientje ging maar eerst dan even koffie zetten want daar zouden ze wel zin in hebben.
Mientje, Mientje we hebben een verassing voor je, voor op de veranda, als je even in de kamer gaat en niet stiekem door de deur gluurt, brengen wij het op de veranda en dan mag je komen kijken “Joop stond te gniffelen op de beneden trap. “Ja …..Ja ik ga al dan moet die koffie maar even wachten” Mientje verdween in de woonkamer ze kreeg wel even de neiging op toch stiekem even door het boven ruitje van de deur te kijken .”Mens doe niet zo kinderachtig ik wist niet dat ik zo nieuwsgierig was”mompelde ze in zich zelf.
“Kom maar kijken“ werd er geroepen van de veranda. En zo snel als Mientje lopen kom ging ze kijken. Op de veranda stond een prachtige Schommelstoel. Zo lang als dat de veranda aan het huis zat had ze met de regelmaat van de klok laten weten dat ze dol graag eens een schommelstoel wilde en daar stond hij dan. “Was dit uw wens jufvrouw”vroeg Joop lachend. Mientje schoot in de lach
Gekkie, waar heb je die vandaan gehaald, ja hij is helemaal naar wens …...... maar dat je hem zo maar mee brengt dat had echt niet gehoeven hoor………maar ik ben wel erg blij mee….”zei Mientje. “Gelukkig maar anders had ik hem weer bij Hertha in de winkel moeten zetten, hij kwam nog uit het huis van tante Anna en ik dacht dat je er wel blij mee zou zijn en nu koffie, Pim en ik lusten wel een bakkie en ik zag dat Robertha er ook aan kwam, die lust vast ook wel koffie”. Joop en Pim gingen de keuken in.
Mientje keek nog even naar haar nieuwe schommelstoel en ging toen ook naar binnen.
Robertha was er ook al met de boodschappen.”Ik kwam de postbode tegen en die had een brief bij hem voor Hertha en jullie raden nooit van wie” ze had de brief in haar hand. ”Als we het toch niet raden, kan je het net zo goed gelijk zeggen “ zei Pim droogjes.
Robertha keek van de een naar de ander….. “van Pauline
Iedereen keek heel verbaast. Na een lange stilte zei Joop “die heeft lef, daar zal Hertha niet echt op zitten wachten”
“We zouden hem kunnen achter houden “opperde Pim.
“Nee “zeiden Mientje en Robertha tegelijk dat kan je niet maken.
De brief werd op de buffet kast gezet voor als Hertha kwam.
Mientje schonk de koffie ze dacht niet meer aan de schommelstoel ze waren allemaal stil en keken met een scheef oog naar de brief op de buffet kast

1 opmerking:

Anoniem zei

Joke je weet de spanning er wel in te houden.
Ik ben benieuwd hoe het verder zal gaan
groeten Ria

Oud- Leeuwenstein

Oud- Leeuwenstein