zaterdag 19 april 2008

De Deurwaarder

De deurwaarder

Hertha was na het vertrek van Kees nog wel een paar dagen stilletjes geweest, maar had toen kennelijk zichzelf toegesproken want ze was weer aardig vrolijk.
Hoe meer Mientje er over nadacht hoe vreemder ze het vond, die Kees was echt wel een rare, om op de valreep voor je weg gaat zo lomp tegen de moeder van je kinderen te doen. Maar goed hij was nu vertrokken en zat met die Pauline op de boot naar de andere kant van de wereld. Mientje vond het wel zielig voor de kinderen. Joop had als troost een paar stelten voor ze gemaakt en Pieter was er niet af te slaan hij liep de heeltijd met de stelten te slepen. Geertje had alleen maar oog voor de poesjes dus had Mientje de indruk dat ze hun vader niet echt miste. Eigenlijk was de rust op Oud-Leeuwenstein een beetje weer gekeerd.
Joop was weer bij Adriaan geweest en kwam binnen. “Vrouw je moet eens even meegaan naar de overkant ik heb Adriaan de opdracht gegeven om een boeken/secretaire kast te maken hij heeft hem nu gezaagd en is hem aan het fineren. Ik moet zegen ik zie er nog weinig kast in …..ha …ha “zei Joop lachend. Zo waren ze even naar de overkant gelopen en daar had Mientje het hout mogen aanschouwen dat in de loop van een paar weken een kast moest worden. Ze wist dat Adriaan een vakman was en dat het maken van meubels een van zijn grootste hobby’s was dus vertrouwde ze er maar op dat het goed zou komen maar zo als Joop al zei, ze zag er ook weinig kast in. Toen ze thuis gekomen waren hadden even lekker samen koffie gedronken op de buitenbank in de zijtuin.”Wat is het heerlijk rustig vrouw, het zal toch niet weer stilte voor de storm zijn “had Joop gezegd. Ze hadden er samen om gelachen “Laten we er maar van genieten”had Mientje tegen Joop gezegd. Na de koffie zou Joop het hek gaan verven de pot met verf en de kwast stond al klaar. Juist toen joop zou beginnen stopte er een rijtuig voor het hek. Tante Anna en een vreemde heer stapte uit. Anna was erg op gewonden en de man zijn gezicht stond zeer ernstig.
“Neef Joop we komen voor het schilderij, dat jij voor mij bewaard” zei Anna
“Ja mijnheer ik kom het in beslag nemen”sprak de man op een toon die eigenlijk geen tegenspraak dulden. “Zo……..zo……zo..en waarom komt u het in beslag nemen “vroeg Joop. “Mijn Tante heeft het van haar vroegere huisbewoners gekregen als dank voor heer goede zorgen, dus ik begrijp niet waarom” zei Joop op de zelfde toon als de man.”Naar wij moge aannemen, komt dit schilderij toe aan de schuldeisers van de heer J. Notaris…te. “sprak de man weer. “Ja ….ja….ik begrijp het” viel Joop hem in de reden . “Maar mijn tante heeft een brief Oud-Leeuwenstein: Anna,s bezoek dat ze hem gekregen heeft en het schilderij was al jaren in de familie van de vrouw van die notaris en daar om hebben de schuld eisers geen enkel recht op dat schilderij en mag ik vragen heeft u een bewijs dat u het zonder meer op kan halen?”vroeg Joop. De man enigszins van zijn stuk gebracht door Joop zijn optreden begon te stotteren.”Eh…..nee…maar dat …..kan ik, wel regelen…ene dan moet u het meegeven…..”.Maar Joop was nog niet klaar met de man “U zal echt met een gerechtelijk bevel moeten komen anders gaat dat schilderij niet mee en als het zo is, dat het uit de familie van de vrouw komt, blijft het ook hier, want dat is het schilderij van haar en naar mijn weten waren ze niet in gemeenschap van goederen getrouwd, dus zullen we het eerst uit laten zoeken” Joop had dit met zulke overtuiging gezegd dat de man rechts omkeer naar het rijtuig maakte instapte en wegreed. Iedereen keek het rijtuig beduust na.
“Die had haast” zei Anna.” O,.... Joop ik wist echt niet wat ik met die kerel aan moest hij zei dat hij deurwaarder was en dat hij het schilderij in beslag kwam nemen….en toen …. toen moest ik mee om het op te halen, gelukkig hangt het hier ….anders was het al weg geweest.
”Ja…..ja … maar hij laat het hier echt niet bij zitten, die komt wel weer terug en voor die tijd moeten we zeker weten dat, dat schilderij van de jufrouw was, maar of we daar achter komen is de vraag en dan ben je het wel kwijt Anna” zuchten Joop.
“Ik haal eerst maar een kopje koffie dan…..dan kunnen we na denken”zei Mientje
“Ja….. nadenken is hard nodig….Je kan beter een hek schilderen “zei Joop. (wordt vervolgd)

1 opmerking:

Anoniem zei

Joke ik vind het telkens weer verassend, de draai die je verhaal krijgt. echt geweldig zo blijft het spannend

Oud- Leeuwenstein

Oud- Leeuwenstein