Het Slaapkamerkleed

“Ja, Joop en nu uitrollen.”zei Mientje tegen Joop.
Haar nieuwe kleed dat ze maanden geleden had besteld was vanmiddag gebracht. Het was speciaal voor haar slaapkamer gemaakt in de kleuren groen naar geel. Haar hele kamer straalde deze kleuren uit. Het was echt haar droom kamer. Nu moesten er nog vensterbanken in dan kon ze ook plantjes voor het raam zetten, niet dat ze zo goed met planten om kon gaan, ze gingen met de regelmaat van de klok dood, maar ze wilde het telkens toch proberen en als het echt niet wilde lukken had ze nog één optie, cactussen die konden wel tegen een stootje. En nu haar broer en schoonzus hier in het dorp een planten en bloemen zaak gingen beginnen zou het zeker wel lukken. Die zouden haar wel met raad en daad bijstaan. Ze zou Adriaan eens polsen wanneer hij die vensterbanken eens kon maken en ze wilde ook dol graag een klein vitrine kastje hebben voor haar frutsels, zo als Joop altijd haar collectie potjes en pulletjes noemde. Hopelijk had Adriaan er binnenkort tijd voor, want in de winkel van Hertha en Willemijn was niet zo veel timmer werk meer en ook het werk, wat was blijven liggen, begon op te schieten, had hij gezegd.

“Lieve vrouw,kan ik nog meer voor je betekenen”zei Joop. Mientje schrok op van zijn stem, terwijl ze naar het tapijt stond te kijken was ze weer aan het dagdromen geslagen.”Je stond weer te dromen hé, je blik was mijlen ver weg, volgens mij was het wel leuk waar je aan dacht, was het soms over mij “vroeg Joop. Mientje voelde zich eigenlijk een beetje betrapt, maar grapte gevat terug.
“Ja, ik dacht, wat is het toch heerlijk zo’n sterke, gevoelige man te hebben, die een kleed zo precies op de plaats weet te leggen, waar zijn vrouw het hebben wil.” Joop grinnikte. “Dat kleed ligt nu, dus ik ga maar weer”en Joop vertok uit de slaapkamer.
Mientje keek weer naar haar nieuwe kleed, het was toch wel mooi, ze was er wel heel erg blij mee. Er was in de tijd tussen het bestellen van het kleed en nu dat het gekomen was ook wel zo vreselijk veel gebeurd. Het huwelijk van Hertha was gestrand, Kees met die Pauline, waar notabenen nog een brief van in de la van de buffet kast lag . Hertha had er niet meer naar om gekeken, en zo te zien zou ze hem niet eerder open maken voor dat die Martin weg was.
Ze was helemaal onderste boven van die jongen, het was Martin voor en Martin na, Martin zou een schilderij van haar gaan maken, Martin kom zo mooi vertellen met dat franse accent. Mientje maakte zich er wel een beetje zorgen om volgens haar was Hertha bezig om stapel verliefd te worden op die jongen.
Niet dat het geen aardige jongen was maar het was wel een kunstenaar en een zwerver dan was hij hier en dan weer daar Mientje had daar de nodige twijfels over en wilde eigelijk niet dat haar dochter zich hals over kop in een warrige relatie storten .Hopelijk vergiste ze zich, maar gezien het gedrag van haar dochter, was Mientje bang dat, dat niet geval was.

“Maak voort Mien”zei ze in zichzelf, zo worden die oliebollen nooit gebakken en het moesten er veel zijn want morgen kwamen Tante Anna, Coba en Martin oudejaar vieren. Robertha had het beslag al gemaakt en was nu appels aan het schillen voor de appelflappen ze zou haar maar snel gaan helpen.

Kerst 2007

Eerste kerst dag zijn Tanja , Marc en de kinderen geweest het was erg gezellig en de kinderen waren heel erg lief .

Maikel is erg geïnteresseerd in de natuur verschijnselen in een groot boek met veel plaatjes heeft hij uren zitten kijken om het vervolgens na te tekenen

Sanne was heerlijk aan het kleuren

Terwijl de rest van de familie heerlijk genoot van de boom en een lekker drankje

Vanmorgen hebben we de veestapel weer op pijl gebracht. Een week of 8 geleden had ik met het schoonmaken van het Aquarium een beetje veel planten voedsel toe gevoegd aan het water het gevolg was dat de mooiste visjes bijna een hele school roodneuszalmpjes om het leven is gekomen . Er leefde er nog een. die heeft van daag weer gezelschap gekregen van 6 nieuwe roodneus zalmpjes zo dat ze weer in een school kunnen zwemmen op de foto is het niet te zien maar ze doen het wel.

Posted by Picasa" src="http://photos1.blogger.com/pbp.gif" align=middle border=0>

Martin (vervolg)

…………..leuk” Hertha begon het verhaal te vertellen
Ze waren in de winkel bezig toen er iemand naar binnen wilde maar omdat de winkel nog niet open is, lieten ze hem eerst staan. Maar die jonge man bleef maar tikken op het raam en toen ze de deur open deed en hij in Hollands met een Frans accent begon te vertellen dat hij die winkel als Atelier gebruikt had toen begonnen ze het te snappen. Coba was in het keukentje bezig en maar toen die, die man zijn stem hoorde, rende ze de winkel in en begon hem spontaan te zoenen. Tante Anna en Willemijn en Hertha hadden even heel gek staan kijken . Coba keek toen ook even heel beschaamd maar kwam toen met de verklaring, zal ik jullie even voorstellen.”Dit is mijn zoon Martin”. Coba had niet van haar zus over haar zoon mogen praten omdat het een schande voor de familie was. Zo wist niemand dat ze een zoon had. Maar nu vond ze toch, dat we het maar moesten weten, want om zo.n groot geheim jaren voor je te moeten houden viel niet mee.

Martin was de zoon van de kunstschilder waar Coba een tijd mee samen gewoond had.Toen ze zwanger was geworden, had hij haar vaarwel gezegd. Coba had de baby gekregen, in een klooster. En omdat Coba de jongen niet had willen afstaan, waren ze samen een periode in het klooster gebleven. Later kon ze weer gouvernante bij een gezin worden en ze mocht "Martin," want zo had ze de jongen genoemd, mee brengen. Het kind werd familie op genomen of het hun eigen kind was. En zo waren moeder en kind jaren bij elkaar gebleven. Tot dat Coba erg ziek was geworden en weer terug naar Nederland kwam. Ze kon toen bij haar zus komen wonen, maar er was geen sprake van geweest dat ze haar zoon mee bracht. Inmiddels bleek dat Martin het talent van zijn vader geërfd had, hij had een paar jaar op de kunst academie geweest. Deze studie was betaald door de familie waar Coba gewerkt had en Martin had daar mogen blijven wonen. Later was hij met een aantal vrienden in een huis gaan wonen en probeerde zo met schilderen zijn centen te verdienen wat redelijk goed lukte. Hij schilderde nog regelmatig portretten voor de familie, die hun toen zo liefde vol hadden opgevangen. Met de vader van Martin had Coba nog een keer contact gehad, hij kwam vragen of ze nog geld had, want hij was weer eens bankroet, Coba was toen heel erg kwaad geworden en had hem de deur uitgezet. Hij had zich nooit om Martin of haar bekommerd. En of hij nog ergens rond zwierf, ze wist het niet. Coba had gestraald toen ze alles vertelde, je kon zien dat ze zo trots was, op haar zoon.
Tante Anna was heel blij dat ze het verteld had en vond gelijk dat Martin moest blijven logeren en nu was Willemijn even aan het helpen de zolderkamer in orde te maken.

“Moeder wat erg hé, als je niet over je kind mag praten omdat dat niet uitkomt in de familie, het is toch je kind, wat zal dat moeilijk geweest zijn voor Coba” zei Hertha aan het einde van haar verhaal. Mientje knikte “Ja kind, maar wat fijn dat ze nu gezellig, met haar zoon en de kerst dagen door kan brengen.”.
Joop en Pim kwamen binnen, alle twee met een grote grijns op hun gezicht.
“Zijn de kinderen boven “vroeg Joop. “Dan moeten ze nu naar beneden komen
want Willemijn staat beneden te wachten,, Floortje moet naar huis, maar jullie moeten eerst allemaal mee, in de tuin gaan kijken, we hebben een verassing.” Joop knipoogde naar Hertha.



Mientje dacht nog even aan de brief in de la, het was goed dat hij daar nog lag wie weet hoeveel onrust die nog zou brengen, ze zouden er eerst een paar gezellige dagen van gaan maken.
De kinderen kwamen naar beneden en ze gingen met z’n allen naar de tuin om te kijken naar de verassing .

Martin

De dag ging maar langzaam voorbij. Telkens als Mientje langs de buffet kast liep dwaalde haar ogen naar de brief die daar op Hertha te wacht stond.
Hertha was van morgen vroeg de deur uit gegaan, eerst de kinderen naar school brengen en daarna naar de winkel en tante Anna. Daar zouden de kinderen tussen de middag gaan eten en als vanmiddag de school uit was Hertha weer met de kinderen naar huis komen. Het was nu bijna 4 uur dus ze zouden er zo wel zijn. Mientje had al een grote pot thee gezet. En de doos met babbelaars stond al op tafel. De kinderen waren gek op die zoete brokken, als ze s,middags uit school kwamen kregen ze er altijd een.

Daar hoorde ze de buiten deur al. Pieter, Geertje en Floortje kwamen met rode konen binnen gerend “Oma, oma we hebben vakantie we moeten pas 4 januari weer naar school en Floortje blijft hier spelen hoor want haar moeder zou Tante Anna nog even helpen” Geertje stond met stralen de ogen voor Mientje “Mogen we nu een brok”.
“Ja hoor rustig maar en hier is jullie thee, waar is jullie moeder?” vroeg Mientje aan haar kleindochter. “O die staat nog met Opa en Oom Pim te praten ze had iets uit de winkel mee gebracht, voor in de tuin, wij mochten het niet weten dus zijn we naar binnen gestuurd”zei Pieter. Hij had al zijn brok in zijn mond gestopt en begon snel zijn thee op te drinken. “Niet zo gulzig anders verslik je, je nog “zei Mientje maar het was al te laat, Pietertje proesten zo zijn thee over tafel, hoestend spuugde hij zijn brok uit, op dat moment kwam Hertha binnen.
“Zo jongeman, kan jij niet gewoon je thee op drinken wat moet oma niet van je denken” zie ze streng . Maar Mientje was al blij dat de verslikking zo goed af gelopen was. “Laat maar hier is een nieuwe brok en koude thee en nu voorzichtig drinken hoor en ga dan maar lekker spelen.”zei Mientje terwijl ze Hertha een kopje thee in schonk.

”Moeder weet u wie er bij tante Anna en Coba komt logeren tot na nieuw jaar, die Martin, die in het winkeltje zat voor wij het kregen ….die…. kunstschilder….en wist u dat, dat de zoon van Coba was!” Hertha was op een stoel gaan zitten en begon aan haar thee de kinderen waren naar boven gegaan om te spelen “ O …… ja was …..is… die kunstschilder en zoon van Coba?? Mientje was er ook bij gaan zitten “dit had ik echt niet verwacht ….maar…. eh…. Hertha je hebt een brief gekregen …………… van Pauline ..hij staat op het buffet.”

Hertha stond op, en pakte de brief en keek er peinzend naar…………”ik geloof dat ik hier geen zin in heb Moeder, ik maak hem na de kerst dagen pas open, ik begin net weer een beetje plezier te krijgen en ik zit er echt niet op te wachten om te horen hoe gelukkig ze wel niet is en of de kinderen al een halfbroertje of zusje hebben gehad. Leg hem maar in de la moeder na de feestdagen is dat vroeg genoeg om dat te weten”. Hertha gaf de brief aan haar moeder die vervolgens de brief in de la van de buffet kast legde.“Moeder ik heb een paar snoeren met lampjes mee gebracht uit de winkel en vader en Pim nu de tuin mee aan het versieren, Leuk hé voor de kinderen , dat doen ze in Amerika ook en ik moet u nog vertellen hoe het vanmiddag verder ging met Coba en Martin en nu lust ik nog een kopje thee.” Mientje schonk nog kopje thee in en dacht, dat kind lijkt toch echt niet op mij, ik had die brief gelijk open gemaakt, nee Hertha leek in dit opzicht veel meer op haar vader die zou zeggen”voor rampspoed is het altijd nog vroeg genoeg, dat kan wachten “ze had de brief in de la gelegd maar….. o …..wat zou ze hem graag open maken.”Moeder, wat staat u te dromen, ben u zo nieuwsgierig………die brief komt wel na de feestdagen…….ik zal u vertellen wat er van middag allemaal is gebeurd ……die Martin is zo……. (word vervolgd)

Sneeuw

Het was vandaag zo schitterend buiten, dat ik met het foto toestel naar buiten ben gegaan

en een aantal foto's gemaakt heb. Ik zet er hier een paar neer de rest staan in mijn foto album

Ook een foto van de kerstboom

die komt weer geweldig goed uit met die witte wereld.

Stamrozen

Het was de laatste weken een beetje druk geweest. Zodat er niet echt veel geknutseld is .

Er heeft wel een paar weken de bloemen spullen op tafel gestaan .

Maar vanavond heb ik eindelijk de stamrozen waar ik dus 14 dagen geleden aan begonnen was af gemaakt.

Ook de potjes is eigen giet werk ik heb inmiddels een hele verzameling gemaakt

zit dus nooit meer om bloempotten, vazen en schilderij lijstjes verlegen

Ook paspoppen heb ik gemaakt dus ik kan dan ook eens gaan proberen mooie jurken te maken

ik hoef me voorlopig dus echt niet te vervelen

de schommelstoel

Mientje zat in de keuken, ze was moe. Die hectische tijd had haar toch wel een aan gegrepen. Vooral de scheiding van Hertha deed haar veel meer als dat ze verwacht had. Ze had Kees eigenlijk wel aardig gevonden dus het viel haar dubbel tegen. Joop had nooit een hoge pet van hem op gehad. Hij vond het altijd al een eigenheimer. Maar nu ze uit elkaar gingen was hij daar toch ook wel wat van slag van. Maar ja het leven gaat verder. Ze Moest dus haar neus maar weer de goede richting in zetten er moest nog zo veel gebeuren. Mientje stond op en zou de kamer maar eens opgaan ruimen. Robertha was boodschappen gaan doen en als ze straks terug kwam had ze niks gedaan. “Hé” ze dachten dat ze de schuur deur al hoorde zou ze nu al terug zijn.???
Ze hoorde beneden praten “ O” dat waren Joop en Pim die waren samen naar de stad gegaan en die had zo ook nog niet terug verwacht.
Mientje ging maar eerst dan even koffie zetten want daar zouden ze wel zin in hebben.
“Mientje, Mientje we hebben een verassing voor je, voor op de veranda, als je even in de kamer gaat en niet stiekem door de deur gluurt, brengen wij het op de veranda en dan mag je komen kijken “Joop stond te gniffelen op de beneden trap. “Ja …..Ja ik ga al dan moet die koffie maar even wachten” Mientje verdween in de woonkamer ze kreeg wel even de neiging op toch stiekem even door het boven ruitje van de deur te kijken .”Mens doe niet zo kinderachtig ik wist niet dat ik zo nieuwsgierig was”mompelde ze in zich zelf.
“Kom maar kijken“ werd er geroepen van de veranda. En zo snel als Mientje lopen kom ging ze kijken. Op de veranda stond een prachtige Schommelstoel. Zo lang als dat de veranda aan het huis zat had ze met de regelmaat van de klok laten weten dat ze dol graag eens een schommelstoel wilde en daar stond hij dan. “Was dit uw wens jufvrouw”vroeg Joop lachend. Mientje schoot in de lach
“Gekkie, waar heb je die vandaan gehaald, ja hij is helemaal naar wens …...... maar dat je hem zo maar mee brengt dat had echt niet gehoeven hoor………maar ik ben wel erg blij mee….”zei Mientje. “Gelukkig maar anders had ik hem weer bij Hertha in de winkel moeten zetten, hij kwam nog uit het huis van tante Anna en ik dacht dat je er wel blij mee zou zijn en nu koffie, Pim en ik lusten wel een bakkie en ik zag dat Robertha er ook aan kwam, die lust vast ook wel koffie”. Joop en Pim gingen de keuken in.
Mientje keek nog even naar haar nieuwe schommelstoel en ging toen ook naar binnen.
Robertha was er ook al met de boodschappen.”Ik kwam de postbode tegen en die had een brief bij hem voor Hertha en jullie raden nooit van wie” ze had de brief in haar hand. ”Als we het toch niet raden, kan je het net zo goed gelijk zeggen “ zei Pim droogjes.
Robertha keek van de een naar de ander….. “van Pauline”
Iedereen keek heel verbaast. Na een lange stilte zei Joop “die heeft lef, daar zal Hertha niet echt op zitten wachten”
“We zouden hem kunnen achter houden “opperde Pim.
“Nee “zeiden Mientje en Robertha tegelijk dat kan je niet maken.
De brief werd op de buffet kast gezet voor als Hertha kwam.
Mientje schonk de koffie ze dacht niet meer aan de schommelstoel ze waren allemaal stil en keken met een scheef oog naar de brief op de buffet kast

De Kast

De rust was weer gekeerd op Oud-Leeuwenstein.
Na de roerige tijd met Hertha en de verhuizing ,van tante Anna en het winkeltje, waar Willemijn en Hertha druk mee waren, leek het dat de rust enigszins was weer gekeerd.
Ze hadden Afgelopen week sinterklaas gevierd en dat was een feest geweest.
Zoals de kinderen genoten hadden . Mientje was er nog helemaal verrukt van.
Pieter had een trein gekregen en Geertje een poppenwagentje.en nog allerlei snoeperijtjes. Het was de eerste keer dat ze Sinterklaas gevierd hadden met een pakjes avond, want toen ze nog in Canada woonde, hadden ze wel hun schoen mogen hun zetten, maar een echte pakjes avond hadden ze nog nooit meegemaakt. Hertha had een ochtend jasje gekregen en de mannen hadden weer sokken en zakdoeken gehad.
Voor Robertha en Mientje had de Sint een Clivia mee gebracht.Zo hadden ze een hele gezellige avond gehad met chocolademelk en speculaas. Mientje liep er eigenlijk nog van na te genieten wat een feest was het.
Ze werd op geschrikt door de bel. Ze verwachte niemand dus wie zou dit nu weer zijn.Voor de deur stond de bode “Dag juffrouw Mientje, ik heb een kast voor u bij me, is er iemand die mij helpen kan hem uit de wagen te laden” vroeg de bode.”Een kast ????? ,waar komt die vandaag ik heb geen kast gekocht?.”zei Mientje tegen de bode . “Er zit een brief bij, hij komt uit Amsterdam. Alstublieft, die kast moet hier echt wel zijn, kan er iemand helpen.”
Mientje pakte de brief aan en riep naar binnen “Joop en Pim kunnen jullie even helpen, er moet gesjouwd worden” intussen keek ze op de brief afzender
Jacob en Josefien. ”Ja ….Ja het klopt vast wel, Jacob is mijn neef die in Amsterdam woont, maar waarom die een kast stuurt is mij een raadsel. Joop, Pim helpen jullie de bode even met uitladen van die kast en zet hem maar even in het was hok. Dan lees ik eerst die brief even dan zien we wel ,waar we hem zetten”. Mientje ging de keuken in maakte de brief open en begon te lezen.

Lieve nicht Mientje.
Je zal wel verbaast zijn dat je een kast toe gestuurd krijgt.Maar ons huis stond een beetje vol en we hebben vernomen dat Hertha weer bij jou in huis woont. Dus wij willen jou die kast geven voor je dochter. Mocht ze hem niet willen hebben kan ze hem verkopen in het winkeltje waar ze mee bezig is.
Hoe gaat het verder met jullie. Ik heb gehoord dat jullie een roerige tijd achter de rug hebben gehad. Dat heb ik gehoord van notaris B.R.T. de Kater. Hij is een vroegere huis vriend van Josefien. Hij bij ons op bezoek geweest van daar dat ik dat weet. Zo zie je maar de wereld is klein. wist je dat hij zich Sylvester laat noemen. Hier is alles wel, met mij en Josefien gaat het heel goed ook met de kleine Rosalie ze groeit als kool. Ik ben er zelf nog verbaasd over dat ik het zo goed getroffen heb met Josefien en dat ik zo goed kan aarde in Amsterdam.
Verder heb ik niet veel te melden.
Groet de rest van de fam. van mij groeten je neef Jacob, Josefien en Rosalie

Mientje keek naar de brief en grinnikte dit is toch wel Jacob ten voeten uit een ruim anderhalf geleden stond hij voor de deur noemde zich toen nog Jack en was net uit Amerika te rug en zocht toen onder dak.” Mientje waar moet die kast heen, het is wel een hele mooie en waar komt hij vandaan”. Joop stond in de keuken en keek zijn vrouw vragend aan. “Hij mag naar zolder, zet hem maar onder de koekoek( dakkapel) en hij komt bij Jacob vandaan en als hij daar staat krijgen jullie koffie

Sinterklaas,Schommelstoeltje en kerst swap

Gistereren heel gezellig Sinterklaas geviert bij Tanja. Het was heel leuk en de kinderen waren zo zenuwachtig Sanne was heel erg druk ze liep te springen en dansen. Maikel was een beetje ziek waarschijnlijk ook ven de zenuwen

ik heb wat foto,s gemaakt die hier te zien zijn
http://picasaweb.google.nl/vanleeuwen.joke/SinterklaasFeest?authkey=tkLQgIQ1Jw4


Vanmorgen ben ik met Ingrid naar Arina geweest en hebben we een schommelstoeltje gemaakt
het was erg best moeilijk vooral om dat de beschrijving niet echt goed klopte

maar ze zijn wel leuk geworden de middelst is van mij mijn schommels moeten er nog onder

Ook was het vandaag de dag waar op we de kerst swapjes kregen. ik had de mijn al een week geleden gehad omdat Sylvia en ik voor elkaar mochten maken en ik het vorige week bij haar geweest ben en we het dus niet over de post gestuurd hebben.
Ik had de pakjes in de kast gelegt en van middag er uit gehaaldze heeft me echt schandelijk verwend. Ik had voor haar een Quiltje en een klein kerst Quiltje gemaakt.

Erker van het winkeltje

Vandaag de erker van het winkeltje in elkaar geplakt.

Alles paste en dat vond ik wel heel fijn want ik heb het zonder

voorbeeld gemaakt.

Dat is niet helemaal waar ik heb een vitrine kast gemaakt in de kamer

en daar zit de zelfde schuine hoek in .

dus ik heb daar wel even naar gekeken, maar de afmetingen zijn welheel anders.

nu het glas nog zagen en schilderen en dan de bovenkant vast plakken.

knutsel dagje

Vandaag een heerlijke knutseldag gehad

ik heb potjes gerubberd, een raam voor het winkeltje gemaakt .

ben nog aan de erker bezig.

een paar potjes gegoten met gips.

en waar ik geen foto van heb, is een schommelstoel gezaagd.

Hertha's beslissing

Mientje was echt helemaal onderste boven van de brief van Kees.
Hoe ……..hoe kon iemand zo ….zo’n brief schrijven. En dan ook vragen of ze ......op wilde schieten met het terug sturen van die papieren.
Ze kon er niet over uit. Hertha was heel kalm gebleven maar die wist het verhaal al uit haar hoofd. Maar bij Mientje was het zeer rauw op haar dak gevallen. Dat Kees zich zo had laten gaan terwijl zijn vrouw ziek was en net een kind had gekregen. Ze was echt woedend geweest en nog.

“Moeder luister”had Hertha gezegd. Toen had ze verteld wat plannen waren. Hertha was na de eerste schrik er eigenlijk al van doordrongen haar huwelijk niet een echt succes was. Ze had laatste jaren echt het gevoel gehad, dat ze regel recht langs elkaar heel leefde, ze had ook gedacht dat het van haar heimwee kwam en echt alle zeilen bij gezet, om het toch nog goed te laten gaan. Voor haar gevoel was dat wel een beetje gelukt, nadat Pauline vast in huis gekomen was. Ze had iets meer tijd gekregen en Kees was in die tijd ook veel vrolijker. Toen was ze zwanger van Johanna geworden en de heimwee sloeg weer toe. Ze was toen hals over kop vertrokken op advies van de dokter en dat sombere gevoel ging over toen hier voor de deur stond. Na de bevalling merkte ze dat ze gewoon niet beter wilde worden omdat ze anders weer terug moest. Toen Mientje over het kamertje begon kreeg ze het gevoel dat het goed was en dat ze hier kon blijven, dat ze niet meer terug hoefde. Ook had ze gezien hoe Adriaan met Willemijn omging en Mientje met Joop dat leek niks op de relatie die zij met Kees gehad had. Ja de eerste jaren van haar huwelijk wel, maar toen was alles nog zo nieuw. Ja en toen de plannen van het winkeltje kwamen toen wist ze eigelijk zeker dat ze niet terug wilde. Dat Kees wilde scheiden kwam wel onverwacht maar zo hoefde zij geen beslissing te nemen…… Alleen dat Kees met Pauline……… dat had haar erg van streek gemaakt. Pauline was 5 toen Hertha in Canada kwam wonen en was bijna altijd bij hun over de vloer gekomen. Ze had met Pieter en Geertje gespeeld het was eigenlijk een beetje een grotere zus voor hun geweest.
Ze was nu bijna 18 Kees was wel 20 jaar ouder. Daar had Hertha zich het drukste om gemaakt en ook hoe moest ze het dat de kinderen en haar Moeder en Vader moest vertellen. Dat was nu gebeurt en Joop was ook flink uit zijn dak gegaan. En dat was nog zacht uitgedrukt.Mientje Had hem nog nooit zo kwaad gezien......Hij had gezegd dat hij hem hoogst persoonlijk ging halen. Maar toen en iedereen een beetje van de schrik bekomen was. Had Joop haar geholpen met het ondertekenen van de brieven om afstand van haar huwelijk te doen Ook de claim aan geld voor de kinderen hadden ze met elkaar gewikt en gewogen. Hertha had Kees een brief geschreven dat ze er van onderste boven was, maar dat ze met de scheiding akkoord ging en hij in alle geval de vader van de kinderen was en dat, dat ook zijn verantwoording was. Ook had ze een lijstje met persoonlijke spulletjes die ze graag wilde hebben opgeschreven en dat ze verder niet moeilijk zou doen. Het was een zeer zakelijke brief geworden. Mientje had hem mogen lezen. En nu was Hertha al de brieven op de post aan het doen.
Ze hadden berekend dat de baby bij Pauline al bijna geboren zou moeten zijn , maar dat was hun zorg niet meer. Hoewel het wel een half broertje of zusje van de kinderen was....

Mientje ging thee zetten Hertha zou zo wel terug zijn. Ze dacht dat ze de deur al gehoord had.
Hertha kwam de keuken binnen met een gezicht van “zo dat was dat”
“Moeder, ik was nog even langs het winkeltje gegaan en de spullen uit het huis van tante Anna, heeft Adriaan in de winkel gezet…… en het begint echt op een winkel te lijken. Gaat u morgen even mee kijken??? En nu lust ik thee.”Hertha plofte op een stoel.
“Kind…… kind….een beetje rustig.”schudde Mientje het hoofd.” Die winkel hoeft toch morgen nog niet open”.