Daar zaten ze dan
Mientje,
Robertha en tante
Anna in de trein op weg naar Arnhem, ze waren opgestapt bij het nieuwe station aan de `s Gravenweg. Ze waren er zo naartoe gelopen wat was dat toch een luxe als de trein bijna stopte in je achtertuin. Met de Hofpleinlijn naar Rotterdam en nu waren ze net overgestapt op de trein naar Arnhem. Neef Piet zou ze daar op halen. Ze bleven dan 2 nachten bij nicht
Jo logeren zo dat ze op het gemak de Voorjaarsbazar konden gaan bekijken.
“Hoe is het afgelopen met dat bezoek van Kees” vroeg
Anna aan
Mientje .”O dat is een heel verhaal maar we hebben toch de tijd het duurt nog een paar uur voor we in Arnhem zijn”
grapte Mientje. “Maar goed ik zat eigenlijk best wel een beetje in de piepzak, toen Kees ineens in de tuin stond, ik verzon dus ter plekke dat ik afgesproken had bij jou
Anna, want ik dacht, hij krijgt ze niet mee en ik moest ook in eens weer aan die gekke droom denken. Maar ik kon me ook wel voorstellen dat de kinderen erg blij waren dat Kees er eindelijk was, dus moest ik ze ook de kans geven om met hem te praten. Gelukkig waren Joop en
Pim er……., eerst was ik bang dat Joop zich nog nijdig tegenover Kees zou gedragen maar dat viel gelukkig mee. Ach de kinderen waren toch wel blij dat ze hun vader zagen maar toen Kees vroeg of ze weer in Canada wilde gaan wonen was er over Geertje geen twijfel, die wilde echt niet meer terug.
Pieter wist het niet maar voorlopig wilde hij ook liever in Holland blijven wonen.
Joop heeft toen Kees gevraagd wat hij eigenlijk van plan was..
Ja en toen kwam het, Hij was van plan geweest zijn boerderij in Canada te verkopen en als
Hertha hem terug wilde zou hij hier proberen een nieuwe boerderij te kopen. Hij wilde dan opnieuw met haar trouwen. Maar na zijn vorige bezoek was hij bang dat
Hertha hem toch niet meer wilde en nu ze ook met ene Martin naar Parijs was dacht hij dat ze echt niet met hem mee zou gaan, dus ging hij zonder haar weer terug naar Canada.” Alleen “had Joop gevraagd doelend op
Pauline. Kees verschoot van kleur bij de vraag van Joop en begon wat te stotteren. Je kan het mij wel vertellen als mannen onder elkaar had Joop aangedrongen. En toen bleek dat Kees op die bewuste middag toen hij geweest was gewacht had tot
Pauline weg ging en had hij haar aan gesproken. Als hij alleen naar Canada terug ging zou
Pauline hem spoedig volgen.”
“Wat een geniepeeling”zei tante
Anna “stel dat
Hertha nu toch weer met hem mee zou willen gaan dan…..dan houd hij haar toch voor de gek en.....dan .....dan sinds toch weer met die
Pauline aan te pappen.”
De verontwaardiging liep over haar gezicht. “O maar ik
denk echt dat daar weinig kans op is, als je zag hoe stralend die er uitzag toen ze van de week terug kwam uit Parijs, ik heb ze nog nooit zo opgewekt gezien” zei
Robertha .
Ja dat was zo
Hertha was eergisteren terug gekomen en ze had zo als ze zelf zei de reis van haar leven gehad. De familie waar ze gelogeerd had was heel aardig geweest en ze mocht nog eens komen met de kinderen. En Martin was zo`n perfecte reisgezel geweest, hij had zich echt als een heer gedragen dit zei ze zo overtuigend dat Joop er om moest lachen. Ze had er dus geen spijt van en ze had Martin ook op een ander manier leren kenen en dat was nog leuker als ze tot nu toch gedacht had. Toen
Mientje verteld had dat Kees nog langs geweest was reageerde ze ook erg lauw.”Moeder ik weet nu hoe iemand tegen je kan doen die je respecteert en ik
denk dat Kees mij de laatste jaren gezien heeft als een goede huishoudster,maar ik wist niet beter “ had ze gezegd en daar na was er niet meer over Kees gesproken ze had zelfs niet gevraagd of hij nog terug zou komen .
“Dames stoor ik U en mag ik uw kaartje zien”zei de conducteur die al even had staan kijken naar de druk pratende vrouwen in zijn coupé.
Mientje had de hele man niet zien binnen komen dus was wel even verast het schoot ook al lekker op ze zouden over een half uur in Arnhem zijn. Ja als je zo zat te kletsen ging de tijd wel snel op.
“Hè ik ben benieuwd wat er allemaal te zien is deze keer op de Voorjaarsbazar” zei
Robertha“Anders ik wel, jullie hebben me zo nieuwsgierig gemaakt” zei tante
Anna.
“Arnhem wij komen er aan “lachte
Mientje