Na het bezoek van Kees en Pauline waren de kinderen heel onrustig geweest.
Vooral omdat Kees gezegd had dat hij na een paar dagen weer zou komen. Maar het was nu al meer als een week geleden, maar Kees was nog niet weer gekeerd.
Pietertje was het meest teleur gesteld. “Snap je dat nu Oma, Vader heeft het beloofd en nu zie je hem niet, we weten niet eens waar hij nu logeert anders konden we zelf naar hem toe” had hij wel een paar maal gezegd. En ook het bezoek van Pauline hadden ze toch wel wat vreemd gevonden. Geertje vond ze helemaal niet meer op de Pauline lijken die in Canada achter hadden
gelaten.
“Oma, Pauline had gekke rode nagels, en ze was helemaal niet meer vrolijk toen ze nog bij ons woonde lachte ze altijd, en nu stond ze maar te huilen en ze keek zo raar naar vader, en die ging ook zo gauw weg toen” Geertje begon er telkens weer over. Van de relatie die Kees met Pauline had gehad, had Hertha niet veel tegen de kinderen gezegd daar was ze eigenlijk nog niet aan toe gekomen. Wel had ze gezegd dat ze niet meer naar Canada terug zou gaan omdat vader een andere vrouw gevonden had, maar niet dat die vrouw Pauline was en daar was ze nu eigenlijk wel blij om. Mientje was blij dat het nu weer een beetje normaal begon te gaan en hoopte dat de kinderen ook weer een beetje tot rust zouden komen. Hertha was na het bezoek eerst vreselijk kwaad geweest, voor al op Kees met zijn mooie praatjes, eigenlijk was het heel goed geweest dat Pauline op de proppen was gekomen anders had ze er misschien nog in gevlogen. Het fijt dat hij totaal niet naar Johanna had gekeken was het gene waar ze het meest kwaad om was en als hij een dezer dagen toch nog langs komen zou ze hem daar heel goed over aan spreken.
Om weer een beetje bij te komen had Mientje het idee geopperd om met zijn allen naar de grote voorjaarsmarkt te gaan. De kinderen vonden het geweldig en Hertha ook alleen kleine Johanna zouden ze bij Tante Anna brengen. En zo waren ze met de grote koets met Pim, Robertha, Hertha en de kinderen naar de Markt gegaan. Robertha had tegen Mientje gezegd dat het voor die mannen niet echt leuk zou zijn om dat ze dan niet naar de herberg konden om een pintje te veel te drinken. Maar om de kinderen een beetje op te vrolijken hadden ze dat er wel voor over. Het was een waar feest geweest en ze hadden 
allerlei dingen gekocht. Joop had een paar echte rubberen laarzen gekocht,wat hij daar mee moest wist Mientje echt niet maar een mens heeft nu eenmaal zijn wensen.Zelf had Mientje een paar mooie Keulse potten gekocht dan kon ze weer zuurkool inmaken. En een mosterdpot vol met mosterd en met een rieten deksel. Robertha had twee vazen voor op de slaapkamer kast gekocht. Maar het aller leukste was dat Joop voor Geertje een jong poesje had gevonden en voor Pieter zijn grote wens“ konijnen”. Hertha had nog wat snuisterijen gevonden. Het was een heel leuke dag geweest en nu moest Joop toch aan een konijnen hok beginnen.
Mientje vond het nu niet erg meer haar bijgeloof was wel uit gekomen maar de angst was wel een beetje weg. Kees zou vast eerdaags wel weer een keer lang komen maar dan was het niet zo’n verassing meer.
“Zo vrouw h
eb je het een beetje naar je zin gehad vandaag”vroeg Joop ze stonden met z’n allen te kijken in de schuur naar het poesje en de konijnen van de kinderen. Hun gezichtjes straalde. “Oma ik denk dat ik het poesje Rosa noem omdat ze rood is, vindt u dat ook een mooie naam? “ vroeg Geertje. Mientje moest lachen “Ja hoor prachtig kind”. “Mijn konijnen heten Pluk en Pluis “zei Pieter. Iedereen moest nu lachen “Pluk en Pluis ik vind de pracht namen en ik begin morgen aan een konijnenhuis, help je me Pieter” zei Joop.
“Konijnenhok Opa het heet een konijnenhok en ik help u wel”lachte Pieter naar zijn Opa
Vooral omdat Kees gezegd had dat hij na een paar dagen weer zou komen. Maar het was nu al meer als een week geleden, maar Kees was nog niet weer gekeerd.
Pietertje was het meest teleur gesteld. “Snap je dat nu Oma, Vader heeft het beloofd en nu zie je hem niet, we weten niet eens waar hij nu logeert anders konden we zelf naar hem toe” had hij wel een paar maal gezegd. En ook het bezoek van Pauline hadden ze toch wel wat vreemd gevonden. Geertje vond ze helemaal niet meer op de Pauline lijken die in Canada achter hadden
gelaten.“Oma, Pauline had gekke rode nagels, en ze was helemaal niet meer vrolijk toen ze nog bij ons woonde lachte ze altijd, en nu stond ze maar te huilen en ze keek zo raar naar vader, en die ging ook zo gauw weg toen” Geertje begon er telkens weer over. Van de relatie die Kees met Pauline had gehad, had Hertha niet veel tegen de kinderen gezegd daar was ze eigenlijk nog niet aan toe gekomen. Wel had ze gezegd dat ze niet meer naar Canada terug zou gaan omdat vader een andere vrouw gevonden had, maar niet dat die vrouw Pauline was en daar was ze nu eigenlijk wel blij om. Mientje was blij dat het nu weer een beetje normaal begon te gaan en hoopte dat de kinderen ook weer een beetje tot rust zouden komen. Hertha was na het bezoek eerst vreselijk kwaad geweest, voor al op Kees met zijn mooie praatjes, eigenlijk was het heel goed geweest dat Pauline op de proppen was gekomen anders had ze er misschien nog in gevlogen. Het fijt dat hij totaal niet naar Johanna had gekeken was het gene waar ze het meest kwaad om was en als hij een dezer dagen toch nog langs komen zou ze hem daar heel goed over aan spreken.
Om weer een beetje bij te komen had Mientje het idee geopperd om met zijn allen naar de grote voorjaarsmarkt te gaan. De kinderen vonden het geweldig en Hertha ook alleen kleine Johanna zouden ze bij Tante Anna brengen. En zo waren ze met de grote koets met Pim, Robertha, Hertha en de kinderen naar de Markt gegaan. Robertha had tegen Mientje gezegd dat het voor die mannen niet echt leuk zou zijn om dat ze dan niet naar de herberg konden om een pintje te veel te drinken. Maar om de kinderen een beetje op te vrolijken hadden ze dat er wel voor over. Het was een waar feest geweest en ze hadden 
allerlei dingen gekocht. Joop had een paar echte rubberen laarzen gekocht,wat hij daar mee moest wist Mientje echt niet maar een mens heeft nu eenmaal zijn wensen.Zelf had Mientje een paar mooie Keulse potten gekocht dan kon ze weer zuurkool inmaken. En een mosterdpot vol met mosterd en met een rieten deksel. Robertha had twee vazen voor op de slaapkamer kast gekocht. Maar het aller leukste was dat Joop voor Geertje een jong poesje had gevonden en voor Pieter zijn grote wens“ konijnen”. Hertha had nog wat snuisterijen gevonden. Het was een heel leuke dag geweest en nu moest Joop toch aan een konijnen hok beginnen.Mientje vond het nu niet erg meer haar bijgeloof was wel uit gekomen maar de angst was wel een beetje weg. Kees zou vast eerdaags wel weer een keer lang komen maar dan was het niet zo’n verassing meer.
“Zo vrouw h
eb je het een beetje naar je zin gehad vandaag”vroeg Joop ze stonden met z’n allen te kijken in de schuur naar het poesje en de konijnen van de kinderen. Hun gezichtjes straalde. “Oma ik denk dat ik het poesje Rosa noem omdat ze rood is, vindt u dat ook een mooie naam? “ vroeg Geertje. Mientje moest lachen “Ja hoor prachtig kind”. “Mijn konijnen heten Pluk en Pluis “zei Pieter. Iedereen moest nu lachen “Pluk en Pluis ik vind de pracht namen en ik begin morgen aan een konijnenhuis, help je me Pieter” zei Joop.“Konijnenhok Opa het heet een konijnenhok en ik help u wel”lachte Pieter naar zijn Opa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten